Aalter voerde in vergelijking met de verloren thuiswedstrijd tegen Hamme drie wijzigingen door. Lars Vyvey en Sam Janssens stonden beiden na een schorsing opnieuw aan de aftrap. Spelmaker Emre Dönmez was hersteld van een wekenlange blessure en werd onmiddellijk in de ploeg gedropt. Dit betekende dat er met Jordy Van De Walle, Jo De Cock en Jelte De Coninck veel kwaliteit op de bank zat.

Rumbeke klom al na vijf minuten met een afstandsschot op voorsprong. De bezoekers namen nadien het heft in handen, maar verzuimden om op gelijke hoogte te komen. Op het uur trapte Vyvey van op meer dan twintig meter wel raak. De bezoekende aanvalslust werd in de slotfase beloond met de winnende treffer van De Coninck.

“We toonden een grote mentale weerbaarheid en behaalden een verdiende zege”, meende de 21-jarige middenvelder Lars Vyvey, die zijn derde competitietreffer scoorde. “We rechtten na die vroege achterstand onze rug, maar we maakten het onszelf moeilijk door een gebrek aan efficiëntie in de zone van de waarheid. Het was bij 1-1 opnieuw uitkijken voor enkele tegenprikken van de West-Vlamingen, maar we bleven zonder kleerscheuren overeind. We zijn verwoed op die tweede en winnende treffer blijven jagen, want met een gelijkspel schoten we niets op. Het was begrijpelijk dat de ontlading na het laatste fluitsignaal groot was. Er zat veel druk op de ketel.”

Lot in eigen handen

Een domper op de Aalterse feestvreugde was de wetenschap dat ook Wolvertem Merchtem, Roeselare-Daisel, Elene-Grotenberge, Drongen en Wervik één of drie punten pakten. De roodhemden nemen het in de resterende drie partijen op tegen Stekene (thuis), Wervik (uit) en Lede (thuis). “We moeten minstens twee van onze resterende drie wedstrijden winnen om de competitie op een veilige plaats af te sluiten”, aldus Vyvey. “Geen sinecure, maar we hebben voldoende kwaliteiten om in dit opzet te slagen. Hopelijk hebben we ook het geluk iets meer aan onze zijde. We verloren al kostbare punten in de slotfase tegen onder meer Elene-Grotenberge en Eppegem. Belangrijk is dat we ons lot in eigen handen hebben.”

“Ik kwam drie jaar geleden over van de beloften van Cercle Brugge”, besloot Vyvey. “Ik werd na een korte periode bij de beloften van Aalter in de A-kern gedropt. Ik ging vorig seizoen met enkele goede prestaties van start, maar belandde na een terugval op de bank. Ik ben hard blijven werken en groeide dit seizoen uit tot een basisspeler. Ik blijf echter met beide voeten op de grond, want de concurrentie is groot. We hebben geen ruime kern, maar alle bankzitters hebben ook de kwaliteiten om op dit niveau aan de aftrap te staan.”