Het is druk bij Vavato, het Lokerse bedrijf dat gespecialiseerd is in online veilingen. De kinderen staan er met blinkende ogen te wachten op een foto en handtekening met Jan Vertonghen. Diens foundation realiseert puik werk. “De Jan Vertonghen-foundation is zo’n vier jaar geleden opgericht ter gelegenheid van mijn 100ste interland”, zegt de verdediger. “Ik besefte dat ik mijn bekendheid als voetballer meer moest uitspelen om zieke kinderen te helpen. Natuurlijk was ik daar beter tien jaar eerder mee begonnen, maar door zelf vader te worden, werd dat besef alsmaar groter. Vroeger bij Ajax bezochten wij met de ploeg vaak een ziekenhuis en daar zag ik hoe die kinderen werden afgeleid met een sportveldje, een dj-set, een Formule 1-simulator… Zoiets wilde ik ook aanreiken.”

Ondertussen organiseerde de verdediger verschillende veilingen. Zo bracht hij van het WK in Qatar van elke Rode Duivel een officieel shirt mee met daarop de wedstrijd. Dat leverde nu 18.155 euro op. “Na de vroege WK-uitschakeling was niemand in een goeie stemming, maar toch heeft elke speler mij een truitje gegeven”, vervolgt hij. “Ik heb alleen maar wat moeten zeuren om ze allemaal getekend te krijgen, maar het was de moeite waard. Neen, mijn eigen shirt was niet het populairste. Dat was de outfit van Romelu Lukaku, die voor 2300 euro de deur uitging. Ikzelf zat blijkbaar in de top drie, maar dat zal vooral door mijn eigen hoge bod geweest zijn. (lacht) Het is wel leuk dat ik soms unieke exemplaren bemachtig. We veilden eerder ook al Tottenham-truien van Harry Kane en Christian Eriksen of het unieke Maradona-shirt van Napoli dat ik kreeg van Dries Mertens. Dat leverde 10.000 euro op.”

Onana leren kaarten

Met zijn 147 interlands is Jan Vertonghen een beetje ‘The Godfather’ van de nationale ploeg. Hij is er geliefd en kan zo heel veel realiseren. In de jongste interlands tegen Zweden (0-3) en Duitsland (2-3) bewees de verdediger ook dat hij er op zijn 35ste nog steeds thuishoort. “Ik heb me geamuseerd”, luidt het. “Ik dacht er lang over na, maar in die 16 jaar dat ik bij de nationale ploeg zit, heb ik nooit zo’n goed half uur meegemaakt als dat eerste tegen Duitsland. Alles liep gewoon perfect: we creëerden kansen vanuit de opbouw, we plaatsten druk, we scoorden… Ja, je zag al de hand van bondscoach Tedesco. Zo’n systeem met vier achterin geeft een ploeg meer energie. Vroeger waren we als elftal meer afhankelijk van de individuele kwaliteiten van bepaalde spelers. Nu gaan we meer uit van de kracht van het team.”

(Lees verder onder de foto)

Opvallend genoeg ging de aanvoerdersband niet naar Vertonghen, maar wel naar Kevin De Bruyne. Dat deert de RSCA-speler niet, maar hij geeft wel aan dat het wat zoeken was tussen de nieuwe lichting internationals. “Kevin sprak vooraf met mij over de aanvoerdersband – zeer vriendelijk – maar het is logisch dat hij die kreeg. Als je als bondscoach De Bruyne mee hebt in je verhaal dan sla je al een grote slag. Als ‘Kev’ draait, dan draait de ploeg al voor 99 procent. Hij zal ook nog langer international zijn dan ik. Maar naast het veld was het wel zoeken, hoor. Normaal weet ik waar iedereen zit bij het eten en met wie ik moet kaarten, maar nu waren Dries Mertens, Hans Vanaken en Thorgan Hazard er niet. Geen kaartersclub. Ik zal Onana nog moeten leren kaarten, maar dan wil ik hem niet tegen het lijf lopen als hij verliest.” (lacht)

Anderlecht laatste club

De grapjes vliegen in het rond. Dat komt ook omdat Jan Vertonghen zich tegenwoordig erg goed voelt bij Anderlecht. Begin dit seizoen zocht hij nog naar zijn beste niveau, maar nu is hij er de patron. Paars-wit staat eindelijk in de top acht. “Als we nu zes op zes pakken tegen Eupen en Westerlo kunnen we ons in Play-off 2 nestelen”, gaat hij verder. “Ik kan me niet voorstellen dat ons seizoen al op 23 april zou eindigen. Al was het wel pijnlijk om Yari Verschaeren te verliezen met die knieblessure. Voor hem is het vreselijk dat hij pas in 2024 zijn rentree kan maken. Dat is eigenlijk te zot voor woorden.”

(Lees verder onder de foto)

Toch proberen ze ook bij RSCA voor afleiding te zorgen. Ze houden in Brussel ook van wielrennen. Zo steunt Brian Riemer Deense coureurs als Mads Pedersen en Jonas Vingegaard, terwijl Vertonghen en co. het meer hebben voor Belgen als Wout van Aert. De Duivel doet met de kinesisten en dokters van Anderlecht zelfs mee aan een wielermanager-spel. “Ik sta aan de leiding en daar wil ik blijven staan”, grinnikt hij. “In het ideale scenario wint Sep Vanmarcke zondag de Ronde van Vlaanderen, want ik heb hem als enige in mijn ploeg. Dat zal niet gebeuren zeker? Ik vind het doodjammer dat ik niet naar de koers kan kijken omdat Anderlecht om 16 uur in Eupen speelt. In een berichtje naar Wouter Vandenhaute vroeg ik nog of hij als organisator de Ronde niet op een andere dag kon programmeren, maar helaas. Ik dacht dat Wouter wel zijn prioriteiten zou kennen.”

Hij geniet van het clubgevoel zo lang het blijft duren. Op zijn 35ste nadert het einde van zijn carrière maar Vertonghen denkt nog niet te ver vooruit. “Ik kan wel zeggen dat Anderlecht mijn laatste club zal zijn als voetballer”, besluit hij. “Maar ik heb er nog een contract tot 2024, hé. Voorlopig denk ik nog niet aan bijtekenen. Laat ons eerst eens zien hoe goed ik me volgend seizoen voel. Wat ik ga doen als ik stop, weet ik trouwens nog niet. Ajax lijkt me wel een goeie club om bij te leren qua marketing, sociale media… We zien wel. Wat zeker niet zal stoppen na mijn carrière is de Jan Vertonghen-foundation. Ik vind het te belangrijk om zieke kinderen afleiding te bieden met sportveldjes, muurschilderingen, sportdagen... Onlangs bezocht ik een ziekenhuis in Edegem en dat had een grote impact op mij. Dat is ver van de voetbalwereld, maar als je dan merkt dat die zieke kinderen even opfleuren. Dat is het doel.”