De Nederlander pleegde begin jaren ‘90 twee moorden in ons land. In december 1991 ontvoerde en vermoordde hij de 14-jarige Inge Breugelmans uit Wuustwezel, vier maanden later maakte hij zijn tweede dodelijke slachtoffer: de 16-jarige Ines van Muylder uit Essen. Hij verkrachtte de meisjes, sloeg hen dood met een schop en begroef hun lichamen in de bossen bij Putte. Daarnaast verkrachtte hij ook verschillende andere meisjes in de Nederlandse grensstreek en probeerde hij de 17-jarige Catherine uit Brasschaat te uitvoeren tijdens het joggen. Zij wist uit zijn klauwen te ontsnappen.

LEES OOK. “Papa, het wordt een plezante dag”, zei ze nog. Dertig jaar later waarschuwt mama van Inge (14) dat haar moordenaar dreigt vrij te komen

In 1992 werd de Beukelaer aangehouden en veroordeeld tot een celstraf van 20 jaar en een terbeschikkingstelling van de regering met dwangverpleging (TBS). Na veertien jaar cel werd hij in een psychiatrische instelling ondergebracht. Daar zit hij sindsdien vast.

Twee weken geleden verscheen de moordenaar voor de rechter om over een mogelijke vrijlating te praten. Daar gaven deskundigen aan dat de behandeling van de Beukelaer in de tbs-kliniek weinig effect had gehad en dat de tbs met de maximale duur van twee jaar verlengd zou moeten worden. “De kernproblematiek van zijn stoornis is gebleven. Resocialisatie is niet reëel”, aldus de deskundigen. Daarmee gaven ze dus aan de een terugkeer naar de samenleving in hun ogen is uitgesloten. De rechter bleek het daarmee eens te zijn.

“Geen valse hoop”

De advocaat van de Beukelaer, Job Knoester, had tijdens die zitting om een verlenging van de tbs van maar een jaar gevraagd voor zijn cliënt. Hij hoopte daarmee sneller duidelijkheid te krijgen over het eventuele begeleid verlof voor de Beukelaer. De rechter wees dat verzoek af om de moordenaar “geen valse hoop” te geven.

Vier weken geleden werd de Beukelaer overgeplaatst naar een andere instelling, waar hij 22 weken lang geobserveerd wordt om te zien of er op termijn een vorm van beveiligd, begeleid verlof mogelijk is. Als uit de observatie blijkt dat dat niet mogelijk is, belandt hij waarschijnlijk in een ‘longstay’-afdeling. Daar komen tot tbs-veroordeelden terecht wanneer ze uitbehandeld zijn, maar niet kunnen vrijkomen.

Opluchting

Rita Eggermont, de moeder van Inge, reageert opgelucht. “Je weet van tevoren dat dit de meest logische uitspraak is. Geen zinnig mens zou hem vrijlaten, toch? Als je nagaat hoe hij op korte tijd tekeer is gegaan, kan ik hem alleen maar zien als kinderseriemoordenaar”, zegt ze. “Zulke mensen zijn niet behandelbaar.”

Ook heeft Rita bedenkingen bij de uitspraak van de rechter in Breda. “De rechter heeft beslist om te verlengen met twee jaar om hem geen “valse hoop” te geven, maar dat is precies wat het systeem van tbs doet: hem telkens valse hoop geven en ons valse angst. Ik begrijp dat men die verlengingen doet, maar of dit wel zo humaan is, zowel voor de dader als de slachtoffers, daar heb ik mijn twijfels bij”, legt ze uit. “Nu maar hopen dat het een ‘long stay’ wordt zodat iedereen eindelijk rust krijgt.”