“Heel wat minderjarige, anderstalige nieuwkomers hebben veel meegemaakt vooraleer ze bij ons op school terechtkomen”, zegt Jozefien Leloup. “Ze zijn hun land ontvlucht, hebben traumatische ervaringen gekend, sommigen zijn nog nooit naar school geweest... Ze voelen zich vaak ook alleen, verloren in een nieuw land. Het is dus naïef om te denken dat ze enkel met het leren van de Nederlandse taal hun draai leren vinden in de maatschappij.”

Het gevaar om vroegtijdig, zonder diploma, de schoolbanken te verlaten loert dan ook om de hoek. Leerkrachten, zowel in het regulier onderwijs, maar zeker in het OKAN-onderwijs (Onthaalklassen Anderstalige Nieuwkomers) werken zich uit de naad om die jongeren zo goed als het kan te helpen. Toch missen ze vaak die extra ondersteuning om op maat van de jongere aan de slag te gaan.

Daarom is, in het kader van het onderwijsproject A’REA Up, het project ‘Prachtig Veerkrachtig’ ontstaan. De stad Antwerpen ondersteunt OKAN-scholen Kozi (Merksem/Borgerhout) en Offerande (Antwerpen-Noord) om samen met Profo de jongeren extra te begeleiden. In beide scholen gaat het samen om 550 leerlingen.

Pauze

Eén van de aspecten van het project is een aparte ruimte waar leerlingen even een ‘pauze’ kunnen inlassen als het hen te veel wordt. “Vaak zijn dat maar vijf of tien minuten dat ze weg zijn, maar het brengt hen wel rust”, vertelt OKAN-leerkracht Jozefien Leloup in Kozi. “Als ze blijven, zouden ze de les verstoren, dus het helpt zowel hen als de rest van de klas.”

In Kozi speelt ook Wout Vangeel een belangrijke rol. Hij is de time-out medewerker van Profo die een aantal leerlingen opvolgt die met een grotere problematiek of trauma te maken hebben. “Met hen ga ik buiten de schoolmuren op stap. Het is een manier om met hen in gesprek te gaan zonder dat het in een klinische bureau-omgeving moet. Het doel daarbij is om hen zo snel mogelijk terug in de klas te krijgen, te normaliseren, zeg maar.”

En die aanpak werkt, zo merkt ook Jozefien. “De evolutie die onze jongeren meemaken, is zalig om te zien”, zegt ze. “Leerlingen waar je al meer dan een jaar moet aan sleuren en trekken om hen tot leren te krijgen, bloeien open. Ze lachen meer, stellen zich open naar klasgenoten. En ze leren, iets wat ervoor gewoon niet kon omdat er voor hen mentaal gewoon geen ruimte voor was.”

Weerbaarder

“Het is de bedoeling hen weerbaarder te maken, maar hen ook het signaal te geven dat ze de moeite waard zijn”, pikt Wout in. “Dat ze zich gewaardeerd voelen. Niet door hen te pamperen, zeker niet, maar wel om hen kansen te geven.”

Antwerps schepen van Onderwijs Jinnih Beels (Vooruit) bracht donderdag een bezoek aan Kozi om het project van nabij te volgen. “Met dit proefproject willen we zorgen dat ook deze jongeren uiteindelijk succesvol en met een kwalificatie op zak uitstromen. Investeren in hun interesses, taakgericht werken om zo tot leren te komen is enorm belangrijk. En het Nederlands, dat volgt dan wel, zonder het belang daarvan te minimaliseren.”