Twee eerdere pogingen werden op het laatste moment afgeblazen door technische problemen. De missie, die de naam ‘Good luck, have fun’ kreeg, werd van nabij gevolgd omdat 3D-geprinte raketten een kleine revolutie in de lanceerindustrie zouden kunnen betekenen.

De Terran 1 moest gegevens verzamelen en aantonen dat een 3D-geprinte raket de beproeving van het opstijgen en de ruimtevlucht kon doorstaan. In totaal was 85 procent van de massa van de raket 3D-geprint, en het bedrijf wil naar 95 procent gaan in de toekomst. Het grote voordeel van de techniek is dat het fabricageproces sterk vereenvoudigd wordt, en dat de kosten dus dalen.