Een match in vierde provinciale lokt meestal niet al te veel volk, al zijn er altijd uitzonderingen. Eén daarvan is de derby tussen Reningelst en Westouter. Ruim 150 toeschouwers zakten af naar De Makke en zagen aardig wat spektakel. “Beide ploegen liggen op een boogscheut van elkaar en wij zijn echt wel uitgesproken rivalen”, vertelt Michiel Simoen. “Het is voor ons dé derby van het jaar en die match leeft altijd net dat tikkeltje meer. Het feit dat we nu net tegen Reningelst onze eerste 6 op 6 pakten, doet extra veel deugd. Op het einde van de eerste helft kwamen wij via een penalty op voorsprong, maar enkele minuten later kreeg ook Reningelst een strafschop. Onze doelman redde die zelfs tot twee keer toe en hield ons zo aan de leiding. Na de rust scoorden we dan op het ideale moment een tweede keer en we kwamen nooit meer in de problemen.”

Zaterdag komt Hollebeke, de ploeg waar Simoen vijf jaar aan de slag was, op bezoek in Westouter. “Dat is altijd speciaal en wordt ongetwijfeld weer een leuk weerzien”, denkt Simoen, die dit seizoen een tijdje op de sukkel was met de knie. “Er is in al die tijd nog niet veel veranderd in Hollebeke en dat is ook de charme van die club. Maar ik verwacht vooral een zeer amicale en goede wedstrijd tussen twee leuke ploegen. Met het vertrouwen van de laatste weken zou het fantastisch zijn om 9 op 9 te behalen en ons seizoen toch nog wat meer glans te geven. We kunnen de puntjes nog goed gebruiken.”

De meeste spelers lijken bij te tekenen en ook Simoen doet dat. “Natuurlijk, want we zijn een echte familieploeg en iedereen is hier graag. Eens je hier speelt, ga je er niet zo snel weg. We zijn nog een echte ‘kerktorenploeg’ en dat moeten we in ere houden.”

Fluiten op zaterdag

Intussen werkt Simoen ook een opleiding als jeugdscheidsrechter af. Hij probeert dus iets te doen aan wat tegenwoordig een knelpuntberoep is geworden. “Ik vind het mijn plicht om er iets aan te doen. Als er geen engagement zal komen van spelers, vrees ik dat er in de toekomst helemaal geen scheidsrechters meer zullen zijn. Ook wij als spelers moeten dus in de bres springen. Ik ben er zeker van dat we dit seizoen vaker met een niet-aangeduide scheidsrechter op het veld stonden dan omgekeerd. Ik vind dit al bij al een ervaring om mee te nemen. Het is nog pril, want ik doe het nog maar een maand en wil ook nog niet te hoog van de toren blazen. Ik ben ook niet zeker dat hier toekomstmuziek in zit voor mij, maar we zien wel. Voorlopig voetbal ik nog veel te graag om dit al op te geven en daarom doe ik nu enkel jeugdwedstrijden op zaterdagmiddag.”