“We zouden absoluut blij zijn als Remco Evenepoel volgend jaar aan de start van de Tour in Firenze staat. Évidemment”, zei Tourbaas Christian Prudhomme. “De burgemeester van Doornik sprak me ooit eens aan in Ierland: S’il vous plait, hou nooit meer een rustdag op onze nationale feestdag. Jullie zouden toch moeten weten hoeveel ons volk van de sport en de Tour houdt. Het zal dus helemaal geen rustdag zijn, maar een tijdrit die misschien wel beslist over verlies en winst. We hopen natuurlijk op een herhaling van de feiten van 1968 (Van Springel versus Jan Janssen) of van 1989 (toen Fignon met acht seconden, het kleinste verschil ooit, verloor van LeMond). Of misschien gebeurt er wel iets gelijkaardigs als in de Tour van 2020. Toen werd Roglic alsnog uit het geel gereden door zijn jongere landgenoot Tadej Pogacar tijdens een tijdrit op La Planche des Belles Filles”, droomt de Tourbaas al van verschillende scenario’s.

“Natuurlijk zou de Tour met Remco aan de start nog meer smaak krijgen. Ik stel ook vast dat de huidige wereldkampioen volgend jaar dezelfde leeftijd zal hebben als Merckx in 1969. Ook Eddy was toen 24 jaar...We hopen echt dat hij inscheept in Firenze. We zouden zeer blij zijn. We wachten op hem”, besloot de Tourbaas.

Ook al moet de Tour van 2023 nog gereden worden, van la Grande Boucle van volgend jaar zijn nu al le Grand Départ, in Florence Émilie-Romagne, en de unieke finish in Nice bekend. Organisator Amaury Sport Organisation wijkt namelijk voor het eerst sinds 1903 uit naar een andere stad dan Parijs omdat de Olympische Spelen al op 24 juli beginnen, drie dagen na het einde van de Tour. Het verkeersinfarct die de Franse hoofdstad anders wacht, zou desastreus zijn.

“Remco kan de Tour nog meer smaak geven. We zouden erg blij zijn als hij aan de start staat in 2024”

Christian Prudhomme, Tourbaas

“We hadden nog een andere grote stad die aasde op de finish, maar we hebben nu eenmaal een historische band met Nice”, klinkt het. “Niet alleen door Parijs-Nice, maar ook sinds de passage in 2009 met een ploegentijdrit ter gelegenheid van de 100ste Tour de France was burgemeester Christian Estrosi vragende partij voor meer. In 2020 hadden we er ook al de start van de Tour, maar door de pandemie werd die zonder al te veel toeschouwers gehouden. Nu krijgt de Côte d’Azur een unieke gebeurtenis in de geschiedenis van de Tour.”

4.400 hoogtemeters in 132 km

In de historische Opéra van Nice was maandag niet alleen prins Albert I van Monaco aanwezig, maar ook Jonas Vingegaard was een aandachtige toeschouwer. Hij was samen met zijn vrouw Trine Marie Hansen en dochtertje Frida naar de cultuurtempel afgezakt. De altijd wat verlegen Tourwinnaar van Jumbo-Visma glimlachte toen hij het parcours zag. De Italiaanse start is met twee venijnige etappes al niet licht. De sprinters komen pas de derde dag voor het eerst aan zet, in Turijn. Ook al wordt al de rest van het parcours pas duidelijk in oktober, het lijkt er nu al op dat er werd gekozen voor zwaar, zwaarder, zwaarst. De laatste zaterdag bijvoorbeeld krijgen we een korte etappe van 132 km met maar liefst 4.400 hoogtemeters. Het begint met de Col de Braus (voor het laatst in de Tour in 1961), gevolgd door Col de Turini, de Col de la Colmiane en de Col de la Couillole, waar Tadej Pogacar afgelopen zaterdag nog in de sprint won van Gaudu en Vingegaard. “We hebben moeten zoeken om een vlakke strook van 150 meter te vinden waar we de tussensprint van de dag konden leggen”, lachte Prudhomme.

De laatste zondag ligt de start in Monaco en gaat het via de tunnels in het prinsdom naar de klim van Beausoleil om daarna zowel de Turbie als de Col d’Èze op te knallen en uiteindelijk richting Azurenkust te duiken. Er is eerst een passage op de Quai des États-Unis en de Promenade des Anglais om dan te eindigen op de feeërieke Place Masséna. Een karwei van 35 kilometer, alleen en tegen de klok. Vingegaard zag dat het goed was. “Dit wordt een zeer veeleisend slotweekend. Op zaterdag kan er nog van alles gebeuren. Alleen al die Col de Couillole is een lange klim die zeer lastig is, maar dan zijn we wel al voorbij drie venijnige bergen. Dan hebben we het nog niet over die slottijdrit. Ik vind het goed dat deze Tour afsluit met zo’n zware proef. Ik kijk ernaar uit, maar first things first: ik wil eerst mijn titel deze zomer met succes verdedigen”, besloot Vingegaard.