De 24-jarige Pierreux maakte samen met zijn broer Maarten de oversteek van Pepingen-Halle en die transfer stevent af op een succes. “Het duurde wel even vooraleer we een basisplaats te pakken hadden, maar intussen staan we beiden in de ploeg”, vertelt Pierreux. “We klopten onlangs mijn ex-ploeg, wat best leuk was. Ik speelde zes jaar lang bij Pepingen-Halle B waar ik uiteraard flink wat bekende gezichten ontwaarde. Het loopt dit seizoen als een trein. Na de eerste veroverden we nu ook de tweede periodetitel, maar dat zijn slechts kleine prijsjes, terwijl we voor de oppergaai gaan. Ondanks onze riante voorsprong hoor je me nog geen victorie kraaien. Met Wout Vierendeel en Danny Debuyst liggen twee spitsen in de lappenmand. Debuyst is de topschutter van de reeks, maar een enkelverzwikking houdt hem wel nog even aan de kant. Tegen Eizeringen namen we een klinkende revanche voor de verrassende nederlaag in de heenronde, onze enige nederlaag tot nog toe. Toen kenden we een offday, maar dit keer was van onderschatting geen sprake en lieten we ons niet vangen.”

Dokter in het ziekenhuis

Stijn Pierreux werkt als arts fysische geneeskunde in het Aalsterse ASZ. ”Op training of in wedstrijden diende ik nog niet aan te treden als arts. Mijn broer Maarten is kinesist en werd wel al druk gesolliciteerd. Ik kan het voetbal vooralsnog wel combineren met mijn job. De club is enorm ambitieus. Niet alleen het bestuur, maar ook de spelersgroep wil naar tweede provinciale, maar we bekijken het van match tot match.”

De titelstrijd lijkt af te stevenen op een duel met Lennik dat zondag op een gelijkspel bleef steken op Zuun. “Op 2 april trekken we naar Lennik voor wat wel eens een sleutelmatch zou kunnen worden. Thuis bleven we steken op een brilscore nadat we in een gesloten wedstrijd wel de betere kansen hadden versierd, maar wel goed weg kwamen toen een doelpunt van Lennik werd afgekeurd. Met Pepingen-Halle B vierde ik al eens een titel in vierde provinciale. Pepingen-Halle B na zeven jaar verlaten was trouwens geen eenvoudige beslissing, want coach Ruben Van Genechten is mijn schoonbroer. Toch was Oetingen de juiste keuze met de titel als kers op de taart.”