Afghaanse vrouw (31) moet na overspel vluchten voor eigen familie: ex-man en vader riskeren ruim drie jaar cel voor “onmenselijke behandeling”
© shutterstock
De ex-man (32) en vader (55) van R.F., een 31-jarige Afghaanse vrouw die na haar huwelijk van Oosterzele naar Gent verhuisde, riskeren in beroep 42 en 37 maanden cel. Nadat de vrouw overspel had gepleegd, werd ze door hen vernederd, beschimpt, geslagen en verkracht. Ze leeft al vier jaar ondergedoken.
De behandeling van de zaak verliep van bij het begin tumultueus. M.F. (55), de vader van de 31-jarige vrouw, had immers vooraf bedreigingen geuit en de politie en het gerecht belaagd. Vorige week had hij nog in een brief geschreven dat het een schijnproces was en dat de politie procureur-generaal Dernicourt moest opsluiten. Na enkele grondige fouilles door de politie en controle van de metaaldetector vond de zaak maandag dan toch plaats.
M.F. onderbrak de voorzitter constant en weigerde te zwijgen. Na amper vijf minuten werd hij door de massaal aanwezige politie ontzet uit het gerechtsgebouw. Ook zijn zoon T. (21), die louter kwam luisteren, werd bijna de zaal uitgezet omdat hij te pas en te onpas begon te roepen.
Thuis opgesloten
In mei 2019 komt F.M. (nu 32) in Gent aan in het kader van een gezinshereniging. Enkele jaren eerder was hij in Afghanistan gehuwd met R.F., die met haar familie in Oosterzele woont. Kort na zijn aankomst in België, ontdekt de man dat zijn vrouw tijdens zijn afwezigheid een affaire had met één van haar collega’s.
F.M. contacteert daarop zijn schoonfamilie in Oosterzele. Intussen heeft hij de gsm, bankkaart en maaltijdcheques van zijn vrouw al afgenomen en haar verboden nog buiten te komen. Omdat M. zonder job zit en zijn vrouw niet meer naar haar werk mag, laat hij haar - aldus de procureur-generaal - ziek thuis schrijven. Toen haar dokter dat ziekteverlof niet langer wilde verlengen, moet de vrouw naar het Centrum voor Algemeen Welzijn (CAW) om zich werkonbekwaam te laten verklaren.
“Eer van de familie was gekrenkt”
Na dat gesprek in het CAW wordt aan de alarmbel getrokken en de politie en het parket verwittigd. De vrouw verklaarde zelf dat ze “gestraft” werd. Haar man zou haar onder meer hebben geslagen, bespuwd, verkracht en beschimpt. Bovendien zei hij dat hij haar zou meenemen naar Canada, daar hertrouwen en haar houden als slavin.
“De eer van de familie was gekrenkt. Als ze zou weglopen, zou dat zelfs een tweede schande zijn”, aldus de procureur-generaal. F.M. kreeg immers de steun van zijn schoonfamilie.
Uiteindelijk slaagt de vrouw toch op de vlucht, met behulp van een collega. Eerst leeft ze ondergedoken in de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis, er was nergens anders plaats, nadien in een vluchthuis in Roeselare. Nadat haar familie te weten komt dat ze haar studies verpleegkunde verder had gezet, werd zelfs de school benaderd. Intussen weigert ze al vier jaar elk contact met haar familie. Voor haar - intussen - ex-echtgenoot vraagt de procureur-generaal 42 maanden cel voor onmenselijke behandeling, voor haar vader 37 maanden cel. Haar moeder en broer riskeren 32 maanden.
“Cultuurverschil”
F.M. ontkent dat hij de vrouw heeft opgesloten. “Het is zijn woord tegen het hare, maar er is geen enkel bewijs dat ze werd verkracht, geslagen of opgesloten”, pleitte zijn advocate. “Hij heeft enkel zijn schoonfamilie ingelicht en heeft zonder het te weten die ketting in beweging gezet.”
M. vraagt dan ook de vrijspraak. Volgens de advocaat van vader M.F. gaat het niet om onmenselijke behandeling, maar om een debat over cultuurverschillen en is het verhaal van de procureur-generaal zwaar aangedikt. “Er is ook geen enkel bewijs dat ze geen contact meer wou met haar familie. Al vier jaar leven die mensen in het ongewisse over hun dochter. Vandaar dat ze haar willen zoeken. Alle mails en brieven naar het parket moeten in die context worden gelezen. Maar in haar verklaring zegt ze zelf dat ze zich niet kan voorstellen dat haar vader haar iets zal aandoen.”
Uitspraak op 7 maart.