De zesde plaats van Emiel Verstrynge, die werd aangemoedigd door drie volle supportersbussen, was niet het resultaat waarvoor de Europese kampioen naar Nederland was afgereisd. Het liep al verkeerd bij de start toen de Adegemnaar zich verslikte in een klikpedaal. Er volgde een geslaagde achtervolging, waarbij hij zich in het achtervolgende groepje met Wyseure, Meeussen en Del Grosso kon mengen. Bij een passage aan de balken ging het echter opnieuw verkeerd voor de belofte van Crelan-Fristads. Een tegenvallende zesde stek was zijn deel.

Jente Michels eindigde als vijfde en de kerel uit De Pinte was daar best tevreden mee. “De start verliep niet ideaal, want ik liet me wat wegdrummen. Maar vrij snel kwam ik beter in de wedstrijd. De omstandigheden zaten echter tegen toen ik mijn band voelde leeglopen. Ik merkte dit pas toen ik de materiaalpost was voorbijgereden. Daardoor verloor ik opnieuw enkele plaatsen. Je wil altijd meer, maar voor een plek in de top vijf van een WK willen velen tekenen. Zeker omdat dit parcours me niet echt ligt”, aldus de tweedejaarsbelofte van Alpécin-Deceuninck.

Bij de vrouwelijke junioren liet Xaydee Van Sinaey alweer mooie dingen zien. Na de bronzen WK-plak vrijdag met de Belgische ploeg in de team relay reed ze zaterdag naar een knappe vijfde plaats. En misschien zat er nog iets meer in, want op het einde kwam ze dicht uit in de buurt van het brons. Het verschil bedroeg vijf luttele seconden. “Het is een beetje zuur om zo dicht bij een tweede WK-medaille te finishen. Het speelt dan in je hoofd waarom ik niet mee was met de Française Gery en de Italiaanse Venturini, al moet ik ook eerlijk blijven met mezelf. Ik kan deze vijfde plek wel plaatsen. Dit was een zwaar en geslaagd seizoen. Dat de Canadese tweelingzusjes Holmgren het WK domineerden? Dat is voor mij geen verrassing. Zij rijden al een hele winter op hoog niveau en hebben ook het voordeel te kunnen samenwerken”, aldus de juniore uit Schendelbeke.