Wanneer de inbraak precies is gebeurd, is niet duidelijk. Katelijne woont boven haar café. Om 8.30 uur ging ze de trap af. “Ik doe elke avond mijn gordijnen dicht, dus normaal is het hier ’s ochtends pikdonker”, zegt ze. “Maar nu was er licht. En het was koud. Ik was zó zeker dat ik mijn gordijnen had gesloten. Toen zag ik dat mijn raam opnieuw gebroken was. Akoestisch glas, inbraakveilig. Ingegooid met een betonblok van de werf hiernaast.”

Dit keer was het niet louter vandalisme. De kassa van Katelijne was geplunderd. “Ik ben een pak geld kwijt”, zegt Katelijne. “Drie jaar zwarte sneeuw gezien met corona, en nu dit.”

Camerabewaking

De cafébazin pleit al jaren voor camerabewaking aan het station. “Vorige week werd er nog een raam ingeslagen aan het station”, zegt ze. “Waarom investeert de NMBS niet gewoon in camera’s? Ik heb er zelf een opgehangen, maar ik mocht deze enkel richten op mijn voordeur. De dieven zijn dus buiten beeld.”

“Ze zouden echt iets moeten doen aan de veiligheid in de stationsbuurt”, gaat Katelijne verder. “Ik heb al een onregelmatig leven, en met al dat vandalisme in de buurt is het moeilijk om nog te slapen. Als iemand iets gezien heeft, contacteer dan alsjeblieft de politie.”

Ondanks de tegenslag blijft het café open. “Natuurlijk ga ik vanavond weer openen”, zegt Katelijne. “Wat kan ik anders doen? Het zal weken duren voor mijn raam hersteld wordt. Al voelt het natuurlijk niet veilig om te gaan slapen met een plaat voor mijn open ruit. Maar sluiten? Neen, dat doe ik niet.”

De lokale politie onderzoekt de zaak. Een sporenteam ging langs bij het café op zoek naar vingerafdrukken en andere aanwijzingen. “Het zit nog in vol onderzoek”, zegt korpschef Geert Van Hoecke. “We wachten de resultaten van het labo af, en eventuele getuigenissen.”