Enzo Vandekerckhove zag een tijdje geen licht meer aan het eind van de tunnel. De aanvaller heeft moeilijke maanden achter de rug na zijn min of meer gedwongen exit bij Harelbeke. “Ik kwam pas laat aan bij Torhout en moest lang wachten op mijn kans. De reden? Dat weet ik echt niet. Ik heb veel geduld moeten hebben en dat was best heel zwaar. Met de nieuwe trainer Geert Versavel heb ik een goed contact, maar toch twijfel ik of ik wil blijven. Ik kreeg ook een paar aanbiedingen uit dezelfde reeks en dat speelt ook mee. Maar KM Torhout is en blijft natuurlijk een goede mogelijkheid. Ik had een verhelderend gesprek met sportief manager Didier Degomme. Hij stelde mij een interessant project voor, maar ik wil eerst alles nog eens op een rijtje zetten. Vergeet niet dat ik vorig seizoen tien doelpunten voor Harelbeke maakte maar nu lange tijd zelfs op de tribune zat. Ik had het er lastig mee om dat te accepteren, want ik verloor zoveel tijd. Mentaal en fysiek had ik het vorige zomer dan ook heel moeilijk. Toen het na die uitzichtloze situatie bij Harelbeke ook bij Torhout niet wilde lukken, ben ik zelfs beginnen vitten op mezelf. Gelukkig is er nu die positieve vibe en hopelijk kan ik daar nu op doorgaan. Ik begin eindelijk mijn kansen te krijgen en ze ook te grijpen. Ik heb mijn plaats gevonden op de flank en hoop dat ik kan blijven staan.”

Vandekerckhove weet waarover hij praat, want beroepshalve werkt hij als leraar LO in een school voor buitengewoon onderwijs in Sint-Idesbald in Roeselare. “Het is elke dag een halfuurtje rijden, maar het is een hele uitdaging en wel de moeite waard. Het is geen saaie job. Dat is goed voor mij, want ik zou mij anders snel vervelen. Nu is het dagelijks een hele uitdaging om die groep te sturen. Het zijn vooral kinderen met ADHD en autisme. Ik geef de sportvakken en dat kan al eens discussie uitlokken. Dan is het aan mij om de orde te handhaven en de rust te bewaren, maar dat is ook een kwestie van ervaring en maand na maand gaat dat beter.”