Al vroeg in de eerste set keken Jelle Sinnesael en ploegmaats tegen een niet meer te dichten achterstand (11-6 en 17-10) aan. De tweede beurt kende een spannender verloop en bij 23-24 dwong Menen zelfs een setbal af. Die verzilveren lukte niet en Maaseik kon met een nipte 28-26 de voorsprong verdubbelen.

“Zoals zo dikwijls al dit seizoen rechtten we de rug in set drie”, pikt de Menen-kapitein in. “We liepen tot 8-12 uit en konden die voorsprong van vier punten dit keer wel tot op het einde van de set vasthouden. In de vierde set hielden we nog stand tot 15-15, maar dan moesten we definitief de rol lossen tegen een toch wel sterker Maaseik. Vooral dankzij een stevig blok en een prima prestatie van opposite Ferre Reggers maakte Greenyard het verschil.”

“Er zat alweer puntenwist in voor Menen”, vervolgde Sinnesael. “Ook dit keer lukte het net niet. Toch houden we een goed gevoel over aan onze prestatie, voor zover dat kan natuurlijk na een 3-1-nederlaag. De jonge Basil Dermaux deed het uitstekend bij ons als hoofdaanvaller, maar toch misten we Lou Kindt die met een schouderblessure aan de kant moest blijven. Nu, het is niet in Maaseik of in Roeselare dat we de punten moeten pakken.”

Woensdag tegen Roeselare

Volgende woensdag al kijkt Decospan de ongeslagen leider in de ogen. De Tomabelhal in Roeselare kent Menen intussen goed na de daar gespeelde thuismatchen in de Champions League. De tegenstander van woensdag ook ? “Er hoeft heus geen tekeningetje bij”, besluit Jelle Sinnesael. “Roeselare domineert de competitie als zelden tevoren. We kunnen woensdag alleen maar ons best doen. Of de coaches van beide ploegen in elkaars kaarten laten kijken, is nog maar de vraag. Op 26 februari staan dezelfde teams immers opnieuw tegenover elkaar in de bekerfinale in het Antwerpse sportpaleis. Die confrontatie is heel wat belangrijker.”