“Ik moet mijn ploeg feliciteren met die mentale weerbaarheid die ze getoond heeft”, stelt trainer Stijn Geys. “We kwamen twee keer op achterstand, maar zijn blijven knokken en uiteindelijk werd dat beloond met een punt. Daar schieten we in de stand niet veel mee op, dat besef ik. We verloren na de winterstop nog niet, maar vier op twaalf is een schrale oogst. Dan kan je beter eens winnen en verliezen, maar dat komt niet op bestelling. Als ik op die laatste vier matchen terugkijk, kan ik alleen maar concluderen dat het verschil telkens miniem was. En dan heb je eens wat meeval nodig om er een driepunter van te maken. Ik hoop dat de komende weken het geluk wel onze kant kiest. Winst tegen Lebbeke en Pepingen Halle zou ons de nodige ademruimte bezorgen in de stand.”

Voor Geys zijn het sowieso de laatste maanden in Londerzeel. “Ik heb vorige week een goeie babbel gehad met het bestuur en we concludeerden allebei dat het na drie jaar mooi geweest is. Dat is al een lange periode in het hedendaagse voetbal. Het leek me beter om nu afscheid te nemen, dat is altijd beter dan dat het volgend seizoen dat jaartje teveel zou worden. Ik heb het hier altijd naar mijn zin gehad, ook al heb ik belachelijk veel uren in de auto gespendeerd, omdat ik zo ver van de club woon. Bovendien is Mol-Londerzeel niet het meest evidente traject op een weekdag. Maar dat heeft me er nooit van weerhouden om met volle goesting naar de club te komen.”

Dichter bij huis

“Ik heb nog geen nieuwe ploeg, maar het is wel de bedoeling om trainer te blijven en dan liefst wat dichter bij huis. Maar in de komende maanden staat alles nog in het teken van SK Londerzeel. Ik wil samen met mijn spelers het behoud verzekeren. Heel wat jongens vertrekken ook na dit seizoen, maar niemand wil een degradatie op zijn cv. We gaan er alles aan doen, zodat iedereen straks met opgeheven hoofd aan een nieuwe uitdaging kan beginnen.”