Hallenaar Joren De Crick was vorig jaar nog aan de slag bij Voorde-Appelterre, dat nu autoritair aan de leiding prijkt. Toch klinkt geen vleugje spijt bij de wiskundeleraar van het Lennikse Sint-Godelieve Instituut over zijn overgang naar Lede dat meedraait in de middenmoot. “Ik voel me goed in mijn sas bij Lede waar ik samen met mijn tweelingbroer Jelle het voetbalplezier terug vond”, zegt Joren De Crick. “Voetbal beschouw ik nog steeds als een hobby. Hoed af voor de prestaties van Voorde-Appelterre die zeker ook de verdienste zijn van coach Bart De Durpel, maar ik had het wat moeilijk met de druk die werd gezet en met de aanpak die al wat naar een profclub neigde. Ik vormde vorig jaar centraal in de defensie een vast duo met Arnaud Likongo die dit seizoen nog geen enkele keer aan de aftrap stond. Ik maakte de juiste keuze met Jong Lede waar ik ongedwongen kan spelen. Bij Voorde-Appelterre wordt met een totaal ander budget gewerkt dan bij Lede en werd een kern samengesteld om een gooi te doen naar de titel.”

“Ook mijn vriendin is blij met mijn transfer”

Joren De Crick kampte zondag met gemengde gevoelens na het slotsignaal. “We gaven een voorsprong van drie goals uit handen en dat voelt uiteraard niet prettig aan, maar we ontsnapten in de slotfase wel aan een vierde tegentreffer. Ik had zo’n ommezwaai nog niet meegemaakt in mijn carrière. In de eerste helft versierde Kalken geen enkele kans, maar na rust toonde het zich superieur. We misten de geblesseerde Jarne Rossaert naast de geschorsten Robbie Ringoot en Nils Van Poelvoorde. Dat speelde ons best parten, zonder afbreuk te doen aan de verdiensten van de vervangers. Toen we na rust onder druk stonden, hadden we voorin de balvastheid van Van Poelvoorde kunnen gebruiken. Details bepaalden ook het resultaat. Vooreerst slikten we een snelle goal die Kalken vleugels gaf. Vervolgens werd onze vierde treffer van Tim Van Den Eeckhout ten onrechte afgekeurd. Bij de daaropvolgende fase slikten we de tweede tegentreffer.”

Tegen Stekene kan Lede een optie nemen op een seizoen in de subtop. “Met Stekene ontvangen we een uitstekende ploeg, een sterk geheel met ook individuele kwaliteiten in elke linie. In de heenronde wonnen we wel met 1-2 in Stekene, maar we zullen op de toppen van de tenen moeten spelen om dat over te doen. We proberen thuis opnieuw aan te knopen met de zege. We kenden een terugval met een nul op twaalf, maar stonden in die periode wel fel gehavend en toen bleek dat we over een eerder smalle kern beschikken. De goede sfeer in de groep vind ik een pluspunt. Op training wordt bij Lede gedold en gelachen, wat ik vorig jaar toch wat miste in Appelterre. Mijn vriendin moest het toen vaak ontgelden met mijn gezeur. Ook zij is blij met mijn transfer, want ik vond het voetbalplezier terug en loop opnieuw blij gemutst rond.”