Iets voor tien uur werden twee wagens voor de kerk gereden, met daarin de twee kistjes, die elk met de namen van de meisjes op de kerk werden binnengedragen. De priester nam bij aanvang het woord en sprak over een “onwezenlijk verdriet”, met veel vragen en geen antwoorden. “Maar we zijn ook dankbaar dat we deze meisjes mochten kennen.”, klonk het. Bij het begin van de dienst nam ook de oma van de meisjes het woord. Haar getuigenis geven we op vraag van de familie niet, maar bij de nabestaanden overheerst vooral de “waarom?”-vraag.

Tijdens de uitvaart werd muziek gespeeld die de meisjes graag horen, zoals “Waterval”, van K3.

Er zijn ook vrijwilligers van het Rode Kruis aanwezig, mocht iemand onwel worden.

Chris Vanhaverbeke (44), de vader van de meisjes, zit in de gevangenis in een speciaal bewaakt regime. Hij woont de uitvaart niet bij. Een tiental dagen geleden doodde de man zijn twee dochtertjes thuis in de hoeve waar ze woonden. Hij kondigde het gezinsdrama zelf aan in een bericht op zijn Facebookprofiel. Vanhaverbeke werd na een zoekactie door de politie opgepakt.

(mkm, tact)