Net voor rust bracht Ian Raeymaekers het gehavende TK Meldert op voorsprong. Coach Jeroen Winderickx diende het nog te rooien zonder zijn nieuwkomers Kevin Goossens en Koen Tackaert, terwijl ook Jens Witzoreck, Mihal Sauca, Saed Menehbi en Ayoub El Aazzouzi nog in de lappenmand liggen. Een goed gestoffeerde kern bracht echter soelaas bij de promovendus waar defensieve middenvelder Michael Roquet voor de bevrijdende tweede treffer zorgde in de slotfase.

“Sinds de seizoenstart kenden we al veel blessureleed, waardoor onze coach elke week moest puzzelen”, vertelt Roquet. “Eens compleet beschikt TK Meldert nochtans over de kwaliteit om op de top vijf te mikken. Het wordt dan ook duimen voor de terugkeer van verschillende spelers, al toont ook de huidige ploeg veel inzet. We combineren uitstekend tussen de twee grote rechthoeken, maar daarin worden onze zwakheden helaas al te vaak blootgelegd. We verkwanselen nog te veel kansen terwijl de foutjes in de eigen rechthoek wel worden afgestraft. Gezien het klassement was deze zege in feite een absolute must om niet helemaal in de penarie te geraken. Ik verwacht wel dat we nog een remonte maken.”

Gevarenzone

Ook de Maarkedalse coach Steve Vanden Neste heeft een inhaalbeweging nodig om na een 4 op 33 weg te geraken uit de gevarenzone. “We staan nu alleen laatste nadat Olsa Brakel B 4 op 6 puurde uit het tweeluik Denderleeuw-Houtem. We moeten ons alvast niet blind staren op Olsa Brakel B, want die ploeg beschikt over danig veel kwaliteiten dat ze niet zal degraderen. We moeten ons op andere ploegen richten om ons hachje te redden. Tegen TK Meldert hoopte ik op ons thuisvoordeel. Ons veld is lang geen biljart zoals het synthetische veld van TK Meldert. Wij zijn dat slechte veld gewend en reageren niet meteen verrast bij een slechte balcontrole, terwijl tegenstrevers zich wel al eens enerveren. Mentaal is het wel zwaar om tegen de degradatie te bikkelen. Zelf maakte ik het ook nooit eerder mee. We zagen vijf spelers stoppen en twee sterkhouders vertrekken naar Anzegem. Vanuit het bestuur voel ik geen druk. Ik geniet de volle steun vanuit die hoek. Wie niet komt trainen, staat ook niet aan de aftrap. Van dat principe wijk ik niet af.”