“Het was mijn laatste koersdag van het seizoen dus ik heb er zo veel mogelijk van proberen te genieten”, aldus de wereldkampioen. “Op een bepaald moment zeiden ze mij dat Iljo gelost was. Ik wilde hem gaan halen en met hem naar de finish rijden. Dat was niet afgesproken, gewoon een momentopname. Niet dat het een must was, maar ik wilde dat heel graag doen. Onderweg was het behoorlijk stil, we hebben vooral genoten van het moment. We wilden zo afzonderlijk mogelijk over de streep komen… Ik had mijn jaar niet mooier kunnen afsluiten.”

Keisse had de geste van Evenepoel, met wie hij vaak samen op hotelkamer sliep, niet verwacht. “Hij verklaarde mij zot”, klonk het bij Evenepoel. “Ik zat goed in de koers en was constant alert, maar ik kon het niet over mijn hart krijgen om hem alleen over de finish te laten rijden. Ik ben hem dus gaan ophalen, voilà. Het was ook een mooie dag, voor het eerst dit pak aantrekken. Een uniek moment. Het is een magisch gevoel om in die witte regenboogtrui te mogen rondrijden.”

“En nu? Ik kijk uit naar mijn vakantie en een maand niks doen. Al zal het korter zijn dan dat, want er komen nog een hoop huldigingen aan”, lachte de man in de regenboogtrui. “Wanneer ik nog eens in de regenboogtrui in België ga koersen? Dat zullen de Ardennenklassiekers in het volgende seizoen zijn, denk ik.”