Rouvy is net als bijvoorbeeld Zwift een softwarepakket voor fietsers waardoor het mogelijk wordt om interactieve indoortrainingen te doen. “Rouvy onderscheidt zich wel door met echte beelden te werken van het parcours, waarbij je dezelfde weerstand ervaart als de renners”, legt Ward Simons uit, die een apotheek in Boom heeft. Door zijn lange werkdagen beperken zijn fietstrainingen zich meestal tot ’s avonds thuis nog drie kwartier tot een uurtje trappen op zijn koersfiets voor hij gaat slapen.

In juni en juli hadden zich zo’n 7.000 renners geregistreerd voor de eerste wedstrijden thuis van wat aangekondigd was als het eerste grote hybride-fietsevenement. Uiteindelijk lootte Rouvy tien renners uit die in Madrid de laatste etappe ingekort mochten rijden op een podium, terwijl thuis nog 350 anderen dezelfde koers reden.

Eindwinnaar

“Ik had mijn vrouw en jongste kind meegenomen”, vertelt Ward. “Via Rouvy kregen we een weekend met twee overnachtingen aangeboden, zodat we er nog een citytrip aan konden koppelen. Omdat wij op dezelfde gekalibreerde fietsen reden en ons gewicht gewogen en ingegeven werd - thuis kan je daar wat mee foefelen - had Rouvy gezegd dat sowieso iemand van de tien deelnemers op het podium in Madrid als officiële winnaar van de eerste virtuele Vuelta uitgeroepen zou worden. Uiteindelijk werd ik derde van alle deelnemers, maar van de tien in Madrid was ik de eerste, dus werd ik eindwinnaar.”

Straf toeval

Er was ook een meet-and-greet met de winnaar beloofd. “Dat uitgerekend een landgenoot won, maakte het extra speciaal. Ik dacht dat Rouvy iets geregeld had om Remco Evenepoel kort aan de rennersbus te ontmoeten of zo. Maar tijdens de slotceremonie werd ik ineens mee het podium opgeroepen.”

“Alles verliep zeer hectisch. Remco Evenepoel had al honderden handen geschud en praatjes gemaakt, waarschijnlijk vooral in het Engels, want toen ik hem in het Nederlands iets vroeg, zag ik dat hij in zijn hoofd even moest schakelen. Volgens mij had hij geen flauw idee wie ik was en wat ik daar kwam doen. En intussen bleven die camera’s maar flitsen. ‘Zou ik nog snel een selfie maken?’, dacht ik nog, maar na tien seconden riepen ze mij al van het podium.”

Voor Ward Simons blijft het een mooi hoogtepunt. “Nadien mochten we in het vipdorp nog iets eten en drinken. Twee Belgische Vuelta-winnaars op hetzelfde podium: dat is een straf toeval.”