Roze trui (algemeen klassement): Juan Pedro López (Spa)

Paarse trui (puntenklassement): Arnaud Démare (Fra)

Blauwe trui (bergklassement): Diego Rosa (Ita)

Witte trui (Jongerentrui): Juan Pedro López (Spa)

Hoe kwam de zege tot stand?

Een groep van negen zonder landgenoten reed al snel weg uit het peloton. Enkele namen: de Brit James Knox (Quick-Step Alpha Vinyl), Nans Peters (AG2R - Citroën), Diego Rosa (Eola-Kometa). Best geplaatste vooraan: de jonge Oostenrijker Felix Gall (AG2R - Citroën). Maar een echte bedreiging voor het roze van de Spanjaard Lopez was hij nooit, temeer daar in het peloton tempo werd gemaakt door Ineos-Grenadiers.

De nabijheid van de groep der favorieten deed de vluchters besluiten om op de Passo Lanciano, een parallelle beklimming van de Blockhaus, al voor de aanval te kiezen. Eerst Nans Peters met de twee Drone Hoppers, Tesfatsion en Sepulveda. Tesfatsion pikte gezwind aan toen Diego Rosa zijn duivels ontbond. Diego Rosa kwam als eerste boven en pakte daarmee de bergtrui over van Koen Bouwman. Tesfatsion nam in de afdaling van de Passo Lanciano net iets te veel risico’s en piloteerde recht de berm in, gelukkig voor hem zonder al te veel erg.

Onder druk van Ineos bleef de voorsprong van de vluchgters teruglopen zodat het duidelijk werd dat de winnaar uit de groep van de favorieten zou komen. Peters en Dombrowski kwamen nog even vooraan aansluiten maar het peloton was niet meer veraf, nog altijd onder leiding van Ineos-Grenadiers. Dombrowski werd als laatste ingerekend, vanaf dan was het aan de favorieten. Hoe dat ging, leest u onderaan.

Wie reed zich in de kijker?

Doe toch maar Natnael Tesfatsion (Drone Hopper). Alweer een piepjonge (22) Eritreeër die zich in het profpeloton manifesteert. En met een maturiteit alsof hij al honderd jaar deel uitmaakt van het peloton. Zo was hij niet te beroerd om de ervaren Diego Rosa al het kopwerk te laten doen. Helaas nam de huisgenoot van Biniam Girmay in de afdaling van de Passo Lanciano zoveel risico’s dat hij op volle snelheid een bocht miste. Jammer voor de jonge Eritreeër, met opvallend rastakapsel, maar met goede klassementen in bijvoorbeeld Tirreno-Adriatico heeft hij bewezen klaar te zijn voor een plaatsje in de World Tour.

Wat deden de Belgen?

Weinig tot niets. Na de dagzege van Thomas De Gendt zorgden de Lotto-renners er vooral voor dat ze tijdig binnen geraakten. Mauri Vansevenant probeerde zijn zesde plaats in het algemeen klassement te verdedigen maar voor de jonge West-Vlaming ging het op de slotklim richting Blockhaus al heel vroeg te snel.

Wat deden de favorieten?

Pello Bilbao (Bahrain-Victorious) was al vroeg het slachtoffer van een val en zou daar de ganse dag de gevolgen van dragen. Voor het vuurwerk was het wachten tot de voet van de Blockhaus maar vanaf dan ging het razendsnel. Nog voor de eerste aanval moest Simon Yates al het almaar uitdunnende peloton laten gaan. Ook voor Hugh Carthy en Joao Almeida lag het tempo van Ineos-Grenadiers te hoog, ook voor de onfortuinlijke Bilbao moest uiteindelijk de rol lossen.

Wel goed bij de pinken: roze trui Lopez maar die verloor het contact als gevolg van een bijna-valpartij na een onoplettendheid. Intussen bleef Ritchie Porte beuken in dienst van olympisch kampioen Richard Carapaz.

Almeida kwam nog wel opnieuw aansluiten maar toen op het steilste stuik Carapaz demarreerde, had ook hij geen verhaal meer. Bardet en Landa volgden wel maar onder leiding van Hindley en de verrezen Almeida werd de kloof nooit echt groot. Meer zelfs, de Portugees zorgde ervoor dat hijzelf, Hindley en Pozzovivo opnieuw in de kop van de wedstrijd kwamen. Pozzovivo (39) was de volgende die probeerde maar zijn poging leidde nergens toe. Dan maar Bardet die opnieuw Landa en Carapaz, de drie sterksten in koers, in de wielen kreeg. En toch kregen we weer zes leiders. Spurten met zes dus en daarin trok Jai Hindley aan het langste eind, voor Bardet en Carapaz.

Lopez behoudt het roze maar met vijf renners binnen de twintig seconden belooft het een mooie Giro te worden. Simon Yates mag intussen wel afgeschreven worden.