Laurens Sweeck heeft zijn eerste zege van het nieuwe seizoen beet, de derde in z’n trui van Belgisch kampioen. “Dit doet heel veel deugd”, sprak hij na afloop. “Al heb ik er wel heel hard voor moeten knokken.”

LEES OOK. Laurens Sweeck wint Jaarmarktcross Niel na fraaie driestrijd in de modder (én beslissende zandstrook)

Sweeck kroonde zich in januari van dit jaar tot Belgisch kampioen en wist daarna nog de Noordzeecross in Middelkerke en de Sluitingsprijs in Oostmalle te winnen, maar dit seizoen bleef hij steken op ereplaatsen. “Ik was goed aan het seizoen begonnen, maar een zege bleef uit. Ik verzamelde iets te veel ereplaatsen. Het EK zondag was al goed, maar daar had ik een beetje pech en zat ik ook wat in het ploegenspel gevangen. Vandaag heb ik bewezen dat ik goede benen had.”

Sweeck reed een tijdlang alleen op kop, maar zag halfweg cross Aerts en Iserbyt opnieuw aansluiten. Toch panikeerde hij niet. “Ik bleef druk zetten”, zei hij. “Met Eli lukte dat ook goed en ik voelde me ontzettend sterk vandaag, vooral in de zandstrook. Dat was mijn sterk punt waar ik het verschil kon maken, mits een foutje van iemand anders ook. Het lukte goed om er door te rijden en dat lukte ook in de laatste ronde waardoor ik een gaatje sloeg. Dan was het nog een kleine minuut stampen tot het eind. Dit is een speciale zege. Als je tot het laatste moment ervoor moet knokken, geeft dat toch altijd een grotere kick dan wanneer je al lang weet dat je gaat winnen. Hier ben ik heel blij mee.”

Iserbyt: “Er waren twee jongens sterker vandaag”

Eli Iserbyt kon zich verzoenen met zijn tweede plaats. “Er waren twee jongens sterker dan mij vandaag”, aldus de Europese kampioen. “Laurens wint, Toon kent pech en ik word zo nog tweede. Ik heb er het maximale uitgehaald.”

“Laurens was de laatste ronde net iets sterker en Toon valt weg door een lekke band. Anders hadden we een andere finale gezien”, vatte Iserbyt het samen. “Voor mij was het lastig vandaag. Veel meer dan aanklampen lukte me niet. Dat is niet leuk om zo te koersen, maar als het niet anders lukt, dan moest ik het wel zo doen. Ik was ook wel wat bezig met het klassement van de Superprestige. Lukte winnen niet, dan wilde ik wel voor Toon eindigen. Jammer dat hij lek rijdt, maar daardoor word ik wel tweede. Dat is één punt meer dan Toon.”

Iserbyt kampte een beetje met de naweeën van het EK. “De week voor het EK was toch lastig geweest, zowel fysiek, als mentaal. En de voorbije dagen heb ik nu wel genoten van die trui, al eens wat meer gegeten. Dat mag ook, vind ik. Als je zo’n trui wint, moet je toch even de tijd nemen om daar van te genieten. Dus alles bij elkaar, ik denk dat ik hier het maximale er uit heb gehaald.”

Ploegmaat Laurens Sweeck won, na een rist ereplaatsen de voorbije weken. “Fijn, maar vergis je niet. Laurens was al goed bezig, alleen had hij de pech dat hij niet echt kon koersen op een parcours dat hem goed lag”, legde Iserbyt uit. “Dat maakt soms het verschil. Je kan wel goed zijn, maar als je dan geen parcours op maat krijgt, is het moeilijk om te winnen. Dat zie je ook bij Toon. Die is ook heel goed, maar nu ligt soms het verschil gewoon aan de parcoursen. Zelf sukkelde ik hier wat in het zand. Dat is niet mijn beste punt en daar moet ik zeker nog op werken de komende weken met het oog op het WK in Oostende.”

Teleurgestelde Aerts: “Zonder die pech win ik misschien”

Toon Aerts reed een sterke wedstrijd, maar keert huiswaarts met een derde plaats. “Jammer”, zei hij na afloop. “Zonder die pech zit er meer in.”

Aerts maakte een sterke remonte in de wedstrijd, maar zag door een lekke band zijn kansen op de zege in rook opgaan. “Ik voelde me heel goed”, legde hij achteraf uit. “Op het moment dat ik de beslissing wou forceren, reed ik mezelf een beetje vast in het bos, en was die kans voorbij. En daarna reed ik lek en deed ik wel nog wat ik kon om terug te keren, maar Eli en Laurens terug inhalen zat er niet meer in. Derde dus, jammer, maar ik moet het positieve onthouden en ik had vandaag echt goede benen.”

Aerts zat gevangen in de tang van Pauwels Sauzen-Bingoal. Bijwijlen ging het er stevig aan toe, soms zelf schouder aan schouder. “Het was op het scherp van de snee, maar allemaal binnen de perken”, vond de Telenet Baloise Lion. “Die keer dat we schouder aan schouder gingen, was gewoon omdat we in elkaars sporen reden. Zonder erg. Neen, het was best spannend vandaag. Ik zeg het, rijd ik niet lek, dan win ik hier misschien wel vandaag.”